Google Mock: ON_CALL + EXPECT_CALL

Krótki wpis o tym jak ON_CALL i EXPECT_CALL mogą się uzupełniać. Warto pamiętać, że EXPECT_CALL nie “nadpisuje” zachowań zdefiniowanych przez ON_CALL. Oba te makra można stosować jednocześnie na tym samym mocku.

ON_CALL - definiuje domyślną akcję dla mockowanej funkcji, np.

ON_CALL(myMock, myMethod(1)).WillByDefault(Return(11));

ON_CALL-e mogą się nadpisywać. Dopasowany zostanie zawsze ten, który został zdefiniowany jako ostatni. Przykładowo:

ON_CALL(myMock, myMethod(_)).WillByDefault(Return(999));
ON_CALL(myMock, myMethod(1)).WillByDefault(Return(111));

myMock.myMethod(1); // 111
myMock.myMethod(2); // 999

ON_CALL(myMock, myMethod(_)).WillByDefault(Return(123));

myMock.MyMethod(1); // 123

Powyżej użyty został symbol zastępczy _, który oznacza dowolny argument. Możliwe jest również użycie samej nazwy funkcji, aby zdefiniować domyślną akcję dla wszystkich jej wywołań:

ON_CALL(myMock, myMethod).WillByDefault(Return(999));

Taka notacja zadziała pod warunkiem, że nazwa funkcji myMethod nie jest przeładowana.

EXPECT_CALL - definiuje asercję, która musi zostać spełniona, aby test przeszedł, np.

EXPECT_CALL(myMock, myMethod(4)).WillRepeatedly(Return(44));

Powyżej zdefiniowano asercję, że funkcja myMethod musi zostać wywołana z argumentem 4 i jeśli tak się stanie, to zwróć 44.

Łączenie ON_CALL i EXPECT_CALL

Oba te makra mogą się całkiem dobrze uzupełniać.

ON_CALL(myMock, myMethod(_)).WillByDefault(Return(999));
ON_CALL(myMock, myMethod(1)).WillByDefault(Return(111));
EXPECT_CALL(myMock, myMethod(1));
EXPECT_CALL(myMock, myMethod(2));

myMock.myMethod(1); // 111
myMock.myMethod(2); // 999

Można w ten sposób oddzielić asercje od akcji podejmowanych przez mocki. Nie zawsze ma to sens, ale warto pamiętać, że tak można robić.

Zobacz również

• Google Mock: Nadpisanie EXPECT_CALL-a